Anders lezen

We hebben allemaal leren lezen, stapje voor stapje, met steeds lastigere boeken. Op de basisschool zelf las ik nog niet zoveel, ik begon hierdoor in de eerste groepen met een kleine leesachterstand. Gelukkig heb ik dit kunnen inhalen door veel meer te gaan lezen. Voordat ik naar de middelbare school ging las ik boeken van Cary Slee of hoe overleef ik, deze boeken las ik omdat ik hier wat nieuws door leerde. Bijvoorbeeld over loverboys of over verraad in vriendschap. Ik hield ervan boeken met een spannend avontuur, boeken waarin ik mezelf herkende of natuurlijk boeken waarvan ik wat leerde.

In een boek wordt natuurlijk een verhaal verteld, zonder verhaal is er geen boek. Zelf vind ik een boek interessanter als het realistisch is, hierdoor kan ik mij beter inleven in het verhaal, maar kan ik ook wat van het verhaal leren. Het verhaal hoeft natuurlijk niet alledaags te zijn. Want lezen over een saaie doordeweekse schooldag spreek mij ook weer niet aan, maar fantasieboeken zijn totaal niet mijn ding. Deze boeken staan te ver van mij af en ik kan mij meestal niet goed inleven in deze verhalen. Ook hou ik ervan als een boek mijn kennis verrijkt, zodat ik wat van het boek leer (zoals het Engelse boek: “Who moved my cheese?”).

Vanaf mijn twaalfde tot mijn vijftiende ben ik over verschillende niveaus gegaan. Qua genre hou ik mijn voorkeur bij avonturenromans of, zoals het mooi op lezen voor de lijst staat, dagboekromans. Hierin neem je een kijkje in iemands leven en kun je het je ook compleet inleven. Op deze manier las ik in de eerste en tweede vooral, ik geloof dat dit leesniveau 1 is.

Hierna ben ik qua lezen vooruitgegaan, vooral het laatste jaar ben ik meer kennis verreikende boeken gaan lezen. Zoals Soldaten huilen niet, een boek uit de tijd waarin Mussolini nog leefde. Door dit boek ben ik ander soort boeken gaan lezen, ik ging steeds vaker kijken naar leuke boeken die op lezen voor de lijst staan. Deze zomer heb ik zelfs Multatuli-Max Havelaar gelezen, een behoorlijk pittig boek, maar vooral erg leerzaam. Pittig doordat het in oud Nederlands is geschreven. Door zo’n boek krijg je een compleet andere tijd en manier van leven te zien. Door deze verandering zit ik, voor mijn gevoel, nu op leesniveau 2/3. Dit alles wil niet wil zeggen dat ik alleen maar kennis verrijkende boeken lees. Soms voor ontspanning pak ik een tijdschrift, of een boek waar ik in de bibliotheek “over struikelde.” Ook kijk ik de laatste tijd wel eens door de krant en lees ik een artikel wat mij aan spreekt. Over iets merkwaardigs, zoals een grappig verhaal of over groots voorpagina nieuws, zoals alles wat op dit moment rond China en Tibet gebeurt. Ook lees ik dagelijk wat (Nederlandse) blogs en natuurlijk mijn schoolboeken voor hoever dat ook nog onder lezen valt.

Als ik kijk naar lezen op 15+ zie ik dat ik nog een lange weg te gaan heb, want de literaire boeken vind ik nog niet de makkelijkste boeken en ik kan deze boeken dan ook nog niet snel weg lezen. Ook omdat ik slechts een paar literaire boeken heb gelezen. Deze leesautobiografie schrijf ik natuurlijk voor Nederlands, maar het gaat over wat ik in de afgelopen jaren heb gelezen. De laatste tijd lees ik ook steeds meer Engelse boeken en teksten. Heel af en toe lees ik voor een school opdracht ook Duitse boeken of teksten.

In de komende maanden en jaren verwacht ik meer literaire boeken te gaan lezen. Ik hoop dat dit ook steeds makkelijker gaat. Natuurlijk zal ik ook veel literaire boeken voor mijn boekenlijst (en voor examens) gaan lezen. Ik verwacht later ook meer te lezen, zodra ik daar wat meer tijd voor heb.