1. Literaire mindmap

2. Bibliografische gegevens

Schrijver: Kristien Hemmerechts
Titel: Donderdagmiddag. Halfvier.
Gelezen druk met jaar: 7e druk, 2004
Uitgeverij en plaats van uitgave: Pandora, Amsterdam
Jaar van eerste druk: 2004
Aantal pagina’s: 237

3. Opbouw

Ik heb nergens duidelijk kunnen vinden of dit boek onderdeel is van een trilogie. Het boek bestaat uit hoofdstukken waarin andere mensen hun verhaal vertellen. Het boek is ingedeeld in zes delen. In ieder deel speelt een andere persoon (en in een deel twee personen) de centrale figuur. De hoofdstukken zijn ook vernoemd naar de centrale persoon (Damien, Bea en Tamara, Sam, Karen, weer Damien) behalve het laatste hoofdstuk dat ‘het laatste verhaal’ heet. Deze hoofdstukken hebben zijn vernoemd naar de verteller. In het begin wordt uitgelegde wat een camionette is, een soort van  bestelbusje, dit woord blijft vaak terugkomen. Er is niet direct een proloog, het boek begint gewoon met Damien die zijn verhaal doet. Echter is er wel sprake van een epiloog, het boek wordt afgesloten met een laatste verhaal, waarin een andere vrouw langzaam wegrot de dood in, hier denkt Karen aan, terwijl zij zelf langzaam aan het leven verlaat. Het boek kent een eentonig lettertype en geen illustraties, verder bevat het boek ook niet direct iets bijzonders.

4. De samenvatting

Het eerste hoofdstuk gaat over Damien. Hij is typeleraar en geeft les op typmachines. Elke donderdagmiddag om halfvier gaat hij naar die school. altijd zet hij zijn camionette (soort oud bestelbusje) op dezelfde plek en altijd zit iemand met zijn fiets vast. Dimi komt zeggen dat zijn fiets vaststaat. ze lopen samen naar buiten en zien dat Karen onder de camionette ligt. Dimi belt de ambulance. Karen is doodgegaan doordat de kinderen in de auto zaten te spelen terwijl zij erachter stond. In de kranten wordt Damien voorgesteld als dader en zondebok hiervan.
Het tweede hoofdstuk gaat over Bea en Tamara. Zij zijn vriendinnen. ze gaan samen naar een cursus. De cursus gaat deze dag over het offeren van onschuldige kinderen. Bea is de moeder van Karen. Henk is haar vader. niet biologisch, want zij is geboren door middel van kunstmatige inseminatie. Karen weet dit, al willen en denken Bea en Henk dat ze het niet weet. Op de terugweg rijdt Bea bijna zelf een kind aan.
derde hoofdstuk gaat over Sam Dermote. Hij is een goede rijke architect. Hij heeft het huis van Bea en Henk ontworpen en kent zodoende Karen. Hij vindt Karen wel aardig. Zijn vriendin heeft een andere man achter gelaten voor hem. Haar ex had haar gedwongen zich te laten steriliseren omdat hij geen kinderen meer wilde. Zij laat dit met een operatie ontdoen en wil dit verborgen houden voor Sam. Sam weet het toch omdat hij naar het ziekenhuis is geweest terwijl ze sliep.
Het volgende hoofdstuk heet Karen. Er komen flashbacks in waarin Hassen haar verhalen verteld. Het zijn 4 verschillende verhalen. Het verhaal van de sleutel: er was een slechte sultan die knappe zonen kreeg. Hij geloofde niet dat die van hem waren omdat hij zo lelijk is. Daarom sloot hij zijn vrouw en zonen op. Een zoon wordt in leven gehouden, de rest verhongerd in de kelder. De sultan krijgt een nieuwe vrouw. Haar zoon is ook knap. Ze tatoeëert een S onder zijn oksel en geeft hem aan een vrouw van wie haar kind net gestorven is. Jaren later komt diezelfde zoon de kerker waar de prins in zit openmaken.
Het verhaal van de gigolo: Een houthakker woonde in het bos. Op een dag kwam er een weg en een buslijn naar zijn huis. De houthakker had het niet op de stedelijke mensen en hij heeft zijn zoon verstoten die naar de stad ging. Zijn andere zoon vertrouwt hij genoeg om hem naar de stad te laten gaan om boodschappen te kopen. Omdat deze houthakker zo gespierd is kijken alle vrouwen naar hem. Hij krijgt veel geld door geslachtsgemeenschap met deze vrouwen te hebben. sommige krijgen kinderen. Dan komt de verloren zoon terug. Hij is net zo als een stedeling geworden. Hij heeft een vrouw. Die vrouw heeft haar ogen altijd neergeslagen. Ewout (de andere zoon, de gigolo) wilde in die ogen kijken, wat er verborgen werd. De vrouw zei dat haar tante haar had gewaarschuwd voor hem. Ze raken verliefd. Negen maanden later krijgt Ewout de eerste zoon die hij accepteert. Hij is erg gelukkig. Derde verhaal gaat over het derde oog. er is een kind geboren. Bij de geboorte kwam hij vast te zitten. In plaats van een neus heeft hij een deuk en hij is blind. Hij heeft wel een erg grote penis. Zijn moeder wilde hem niet. de vroedvrouw geeft het jongetje aan een blinde vrouw. Daar loopt hij naakt rond. De blinde vrouw heeft ook een dochter. Die zette steeds dingen voor de blinden hun pad waardoor de vrouw struikelde. De jongen lijkt het op te merken. Als ze naar school moeten zegt de leraar dat de jongen ook mag gaan als hij een broek aan doet. dat wil hij niet en hij bijt de blinde vrouw. De leraar onderzoekt hem en zegt dat hij een kind van een wolf en een mens is en dat hij naar de dierentuin moet. De dochter van de blinde vrouw vlucht met de jongen weg.
laatste verhaal is de opstand. In een dorp is een bordeel. dat staat er al lang en is geaccepteerd. Mannen gaan er ook kaarten als de rode vlag uithangt. Dan menstrueren de vrouwen allemaal. Op een dag is er een vrouw die ook mee wil kaarten. Dan komen er veel vrouwen. De gastvrouw van het bordeel laat hierop ook mannen in het bordeel werken.
Hoofdstuk hierna gaat weer over Damien. Hij krijgt overal de schuld van en was omgekocht door Sam om niet naar de begrafenis te gaan. Als hij op school komt in zijn camionette wordt de secretaresse boos op hem. Ze had een miskraam gehad en probeert hem de schuld te geven. Damien wordt boos. Hij dreigt haar te verkrachten maar doet dit niet omdat hij haar wil helpen. Hij zegt dat er veel vrouwen zijn die miskramen hebben. Hij doet verder niks.
Laatste hoofdstuk heet Het laatste verhaal. Het gaat over een man die getrouwd is met Choco. zij wordt zo genoemd omdat ze verslaafd is aan chocola. Haar dokter voorspeld dat ze daaraan zal sterven maar ze kan niet ophouden met eten. Als ze dood is blijft de man haar steeds chocola brengen en haar verhalen vertellen. Hierdoor blijft het lichaam goed. Als dan de buurvrouw zijn hulp inroept omdat haar zoontje een wesp heeft ingeslikt, kan hij die zoon helpen. Hij vergeet choco. Als hij teruggaat naar choco is hij heel verdrietig want haar lichaam is helemaal verrot en aan het ontbinden. Hierna zegt Karen dat zei ook wegslipt.

bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/58871

5. Titelverklaring

Het hele verhaal leeft toe naar het moment waarop Karen wordt aangereden door de witte camionette, op donderdagmiddag om halfvier. Een simpel gekozen titel, maar de titel trekt de aandacht dus het moet werken. Je wil weten wat er donderdagmiddag om halfvier is gebeurt. Is ze bewust vermoord? Wat is er precies gebeurt? En dit wordt allemaal precies beschreven in het boek.

6. Thema en motieven

Onderwerp: de dood. Het thema: Als een kind overlijd dan wekt dit veel emoties op en veel verwijten, omdat een dood van een kind het ergste is, een kind had nog een heel leven voor zich.

-Een dood op zo'n oneerlijke manier grijpt iedereen aan, iedereen was naar de begrafenis van Karen gekomen....

-De bestelbus is de dader en vanaf het ongeluk veracht iedereen de bestelbus....

-Doordat Damien de eigenaar is van de camionette, is Damien schuldig en wordt hij heel naar behandeld, als zondebok.....

-Verandering door de dood, in het laatste verhaal wordt verteld hoe Choco langzaam wegrot en veranderd door de dood.....

-Een dood kan ook een schuldgevoel opwekken, een schuldgevoel omdat je een geheim verborgen hebt gehouden en dus nooit meer kan opbiechten, zoals dat Karen via KI donor is verwekt.........

7. De structurele kenmerken

a. Perspectief en vertelinstantie

Het verhaal kent een meervoudig perspectief, per hoofdstuk lees je gebeurtennissen van een ander personage vanuit zijn ogen, met zijn gevoelens etc. Het tijdsperspectief vind ik lastig te bepalen, maar na het teruglezen van de eerste zin; iedere ochtend reed... zie ik de verledentijd en vandaar kies ik voor vision par derrière.

b. Tijd

Het verhaal begint niet in het midden van het ongeluk, maar wel gewoon plots ineens, vandaar kies ik als tijd voor in medias res, je begint met het verhaal terwijl je nog bijna geen informatie hebt.

Het verhaal kent een niet-chronologische volgorde, het begint met de standaards van Damien en gaat dan alweer naar na het ongeluk, vervolgd door verhalen van andere van voor en na het ongeluk, dwars door elkaar heen dus.

De vertelde tijd: Het verhaal gaat vooral over één dag en dan met name een paar uur, maar je krijgt in het einde van het boek nog van weken later te horen hoe het gaat, de begrafenis etc.

De verteltijd: Het verhaal las ik in rond de 15 uur.

De verhouding tussen de vertelde tijd en verteltijd: Als ik een beetje vals speel en het einde van het boek niet meereken kan ik zeker zeggen dat de verteltijd groter is dan de vertelde tijd, omdat dit maar over een paar uur gaat. Alles gaat om die paar uur.

In het verhaal zit veel tijdverdichting en tijdvertraging, een korte gebeurtenis wordt heel extreem beschreven.

c. Personages en figuren

Karen Vyncke. Zij is het meisje van 12 dat sterft door een ongeluk. Hassan was haar vriend. Haar karakter ontwikkeld zich niet maar je komt wel veel over haar te weten, flat character dus. Zij is geboren door kunstmatige inseminatie. Zij weet dat. Ze is lang voor haar leeftijd.
Damien. Typeleraar. Hij rijdt altijd rond donderdagmiddag halfvier in zijn camionette langs het frietkot van Desiree naar school. Terwijl hij zit te wachten op school spelen Karen, Hassan en enkele vrienden in zijn auto. Karen komt eronder te liggen en wordt overreden. Hij wordt als zondebok aangewezen. Zijn karakter ontwikkeld zich en je weet veel over hem door flashbacks die hij verteld, round character. Hij is aangetrokken tot domme vrouwen en haat computers omdat hij les geeft op typmachines. hij vindt typmachines veel mooier en vind dat iedereen eerst zou moeten leren hoe ze daar goed op moeten typen.
Bea Vyncke. Moeder van Karen. Vriendin van Tamara. Henk is haar man. Wil niet dat Karen weet dat Henk niet haar biologische vader is. Zij gaat om te onstpannen naar les over klassieke kunst.
Tamara. Beste vriendin van Bea. Zij had aan Bea voorgesteld kunstmatige inseminatie te gebruiken om kind te krijgen. Ze heeft vier kinderen en heeft een tijd in het buitenland gewoont. was getrouwd met Matthias.
Sam Dermote. Goede architect. Heeft het huis van Bea ontworpen en kent daardoor Karin. Zijn vriendin heet Anna waar hij graag mee wil samenwonen. zij wil dat niet omdat ze slechte ervaringen heeft met haar ex-man. Hij verandert niet door het ongeluk, flat character. 
Hassan. Zoon van de slotenmaker. brak het slot van de camionette. Karin haar vriend. Kan erg goed verhalen vertellen maar niet spellen. Hij heeft zich goed onder controle. Bij het ongeluk is hij erg rustig.

Types: Desiree. Zij werkt in een frietkot. Damien is verliefd op haar en vraagt haar mee uit. Door het ongeluk met Karen wijst ze dit af.
Docente ‘Representaties van mythische en legendarische vrouwen in de oude schilderkunst’. Zij is onervaren maar heeft wel veel kennis. 
Matthias. ex-man van Tamara. hij is een arts.
Joerie. zoon van Damien
Dimi. kind dat Damien naar buiten haalt omdat zijn fiets vast staat.
Tine. zij werkt op school als secretaresse. krijgt een miskraam na het ongeluk van Karen. Barstte in tranen uit toen ze het ongeluk zag. haar man heet Nico. Damien vind haar dom en dreigt haar te verkrachten maar doet dat niet omdat hij respect van haar wil.
Directeur van de school. Hij is alcoholist
Anne. Vriendin van Sam.
Vervelende leraar van Sam. Toen hij stierf ging iedereen naar zijn begrafenis behalve Sam.
Mieke. vroegere klasgenote van Sam. 
Reynders. vriend en oud-klasgenoot van Sam. leraar van Karen. pleegt zelfmoordpoging door het ongeluk.
Tessa. ex vrouw van Damien

Bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/58871

d. Ruimte

De ruimte wordt nauwelijks omschreven. Ik kan vertellen dat de ruimte voornamelijk invloed heeft op de sfeer, aangezien het regenachtig en grimmig is als Karen overlijd.

e. Spanning

Het verhaal kent een vorm van actiespanning, vanwege het ongeluk, maar voornamelijk ook emotionele spanning omdat er veel persoonlijke verhalen worden verteld die normaal niet de buitenwereld in komen. Zoals de verhalen van Sam over zijn vriendschap met Reynders. Er is veel sprake van verschil in kennis. Dit merk je vooral in het einde van het boek, wanneer iedereen Damien het ongeluk kwalijk neemt, terwijl dit compleet onterecht is.

8. Intertekstualiteit, leidmotieven, symboliek

De verhalen over de oude kunst hebben een intertekstueel verband, ze raken Bea omdat Bea eigenlijk een donorkind heeft en daar gaat het op de desbetreffende donderdagmiddag in enige vorm over. Hierdoor wordt een onderling verband getrokken.

In het boek worden zoveel verhalen verteld, voornamelijk door Hassan, deze verhalen hebben allemaal ook iets gemeen met het boek, ze gaan over liefde, voor kinderen of in een relatie.

Symbolisch is dat Bea en Tamara als ze terugrijden van hun cursus bijna een kind aanrijden, aangezien Karen diezelfde dag overlijd en een "aanrijding".

9. Plot

Het verhaal begint met een introductie van Damien de tikleraar, die over zijn normale routines van de donderdagmiddag verteld, alleen op de desbetreffende dag vind hij een jasje, een jasje dat uiteindelijk van Karen blijkt te zijn. Later lees je wat de moeder van Karen op de donderdag doet en zo krijg je verschillende verhalen te horen die naar het moment op die dag toe gaan. Je leest dat Karen eerder op die dag in de auto van Sam kroop samen met Hassan. Dit deed ze later ook in camionette, samen met Hassen en nog wat andere jongens van school. Er wordt een climax gemaakt naar halfvier, het moment dat Karen overleed. Vervolgens worden er allemaal herdenkingen gehouden, herinneringen verteld en is de begrafenis.

10. Recensie, mening en argumentatie (literaire kritiek)

Emotieve argumenten
Ik vind het boek voor het grootste deel niet zo ontroerend, want er gebeuren weinig emotionele dingen. Het enige wat wel enige ontroering bij me opriep waren de verhalen die Hassan aan Karen vertelt, omdat ze eigenlijk best tragisch zijn, maar er door Hassan best luchtig over verteld wordt.

Esthetische argumenten
Ik vond het boek erg mooi, vooral de verhalen, omdat ze erg goed zijn verzonnen en prachtig verteld zijn, en het eerste hoofdstuk, omdat je daarin niet het idee hebt dat er iets ergs gaat gebeuren, maar er op het einde toch een climax komt, namelijk de dood van Karen.

Morele argumenten
De schrijfster neemt in dit boek een goed standpunt in, want ze leeft erg mee met het overlijden, terwijl ze ook, als ze het over Damien heeft, erg afstandelijk doet van de dood. Ze laat zo twee houdingen tegenover de dood zien en dat is best moeilijk om op te schrijven, omdat je zelf ook vaak een bepaalde houding hebt als er iemand overlijdt.

Realistische argumenten
Het boek is erg realistisch, want het zou overal met iedereen kunnen gebeuren. Vooral het niet noemen van plaatsnamen maakt dat het overal zou kunnen zijn gebeurd. De verhalen zijn daarentegen erg onwerkelijk, maar dat is een fijne afwisseling (maar dat wordt ook verwacht van dit soort verhalen)

Structurele argumenten
De schrijfster heeft een bijzondere hoofdstukindeling gekozen, want eigenlijk wordt de dag in elk hoofdstuk opnieuw verteld. Vooral het hoofdstuk met Karen als hoofdpersoon, waarin Hassan aan haar verhalen vertelt, is erg mooi geschreven. Het hoofdstuk lijkt erg op een raamvertelling, met verhalen die doen denken aan Duizend-en-een-nacht, en dat bewijst toch wel haar schrijverstalent.

Intentionele argumenten
De mening van de schrijfster komt in dit boek niet zo goed naar voren, omdat ze elke keer uit de hij (of zij) persoon schrijft. Toch heeft ze wel een bedoeling met het verhaal, want ze wil namelijk een aantal dingen duidelijk maken. Allereerst natuurlijk dat iedereen voorzichtig moet zijn, anders gebeuren er (dodelijke) ongelukken, en hierbij natuurlijk ook dat we ook maar mensen zijn, niet volmaakt zijn, fouten maken, onze gebreken en talenten hebben, en bovendien sterfelijk zijn. Ook wil de schrijfster duidelijk maken dat iedereen een andere kijk op het leven (en de dood) heeft en dat dat niet altijd door de rest geaccepteerd wordt.  

bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/53133        

11. Stijl

De schrijfster van het verhaal gebruikt veel korte vlotte zinnen die het lezen vergemakkelijken, en waardoor je het verhaal ook goed kan volgen. Dit is vooral erg vermakelijk in de verhalen die door Hassan verteld worden.

De schrijver gebruikt niet veel bijzinnen.

Het taalgebruik is niet heel beeldend, je krijgt maar beperkte informatie over de ruimtes ed.

De schrijver gebruikt nauwelijks metaforen, maar wel veel vergelijking zoals dat de situaties (gevoelens) worden vergeleken met verhalen..

Het taalgebruik blijft per vertelpersoon gelijk, maar is niet direct te koppelen aan wat er gebeurt in het boek.

Er is niet direct een cultuur, maar de wijk hangt gewoon veel samen.
Verder gebruikt de schrijfster ook veel Vlaamse woorden zoals camionette, fezelen (kletsen) en verwittigen, wat ze in het voorwoord ook al zegt. Dit verhindert het lezen niet. Alleen wanneer Bea en Tamara in een les zitten over klassieke oudheid vliegen de moeilijke begrippen en in mijn ogen saaie verhaaltjes je om de oren. 

12. Voorkant en achterflap boek

Op de voorkant van het boek zie je een meisje staan, het is een close up van een meisje met blauwe ogen en een mutsje op. Deze afbeelding verwijst waarschijnlijk naar Karen, het overleden meisje. Het meisje kijkt weg van de foto en roept daardoor vragen op, ze kijkt niet blij, maar ook niet bang, de foto verraad niks. Ik denk dat deze voorkant goed bij het boek past en als een tactische aandachtstrekker werkt.

Op de achterkant staat een mooie tekst over kinderen en over hoe de belangrijkste relatie van een mens die met zijn kind is, het is een lieve tekst, maar ik vind hem niet goed bij het boek passen. Ja het boek gaat over kinderen en daarover worden verhalen verteld. Alleen de intentie die ik uit het boek haal gaat meer over het meisje dat het leven op aarde verlaat. Dat alles samenviel, je kreeg ieders verhaal over die donderdagmiddag halfvier.